VEnice، یک شهر تاریخی ایتالیایی که به‌خاطر کانال‌هایش شناخته می‌شود، می‌خواهد بین ساکنانش که در آنجا زندگی می‌کنند و به حمایت از این مکان کمک می‌کنند، و بازدیدکنندگانش که منبع مهم درآمد اقتصادی است، اما به طور فزاینده‌ای برای خدمات اجتماعی و سرزندگی بار سنگینی می‌کند، تعادل پیدا کند. از شهر
در سال های اخیر، تعادل تغییر کرده است: در دهه 1970، ونیز حدود 175000 نفر جمعیت داشت. سال گذشته جمعیت آن به کمتر از 50000 نفر رسید و تعداد تخت‌های توریستی برای اولین بار از تعداد ساکنان بیشتر شد. ونیز هر ساله حدود 20 میلیون بازدید کننده را به خود جذب می کند که بسیاری از آنها را توریست فراری می نامند زیرا حتی یک شب هم نمی مانند، بلکه فقط برای دیدن مناظر اصلی چند ساعتی به آنجا می روند.
مقامات ونیزی مدت‌ها در مورد اقداماتی برای مبارزه با توریسم بیش از حد بحث کرده‌اند و مقامات شهرداری روز پنجشنبه طرح آزمایشی جدیدی را برای دریافت هزینه از مسافران یک روزه برای ورود به مرکز شهر راه‌اندازی کردند.
شهردار لوئیجی برونیارو اصرار دارد که هزینه دسترسی به منظور سود نیست، بلکه برای “تراکم زدایی” شهر است. با هزینه متوسط 5 یورو (بسته به نرخ مبادله کمی بیش از 5 دلار) برای هر نفر در روز، این اقدام به گونه ای طراحی شده است که از تردد افراد خارجی جلوگیری کند، اما به طور کامل متوقف نشود. بروگنارو در یک کنفرانس مطبوعاتی در ماه فوریه گفت: «هدف بسته شدن شهر نیست، اما نگذاریم منفجر شود.
در حال حاضر، هزینه های دسترسی فقط در 29 روز اوج سفر – عمدتاً آخر هفته ها – از 25 آوریل تا 14 ژوئیه دریافت می شود. هزینه ها به صورت آنلاین از طریق وب سایت شهر پرداخت می شود.
برای بازدیدکنندگان مرکز تاریخی ونیز بین ساعت 8:30 صبح تا 4:00 بعد از ظهر هزینه ورودی دریافت می شود، اما جزایر کوچکتر خارجی نیست. بازدیدکنندگان یک شبه که مالیات توریستی را که در سال 2011 معرفی شد و در قیمت اقامت آنها لحاظ شده است، پرداخت می کنند، همچنین ساکنان، مسافران، دانش آموزان و کودکان زیر 14 سال از هزینه دسترسی معاف هستند.
در حالی که صحبت های اولیه در مورد هزینه دسترسی شامل امکان استفاده از گردان می شد، سیستم پیاده سازی شده در عوض از طریق بررسی های نقطه ای توسط افسران امنیتی اجرا می شود. پرداخت کنندگان هزینه دسترسی یک کد QR دریافت می کنند که می توانند تولید کنند، در حالی که برخی از دسته های معاف می توانند کارت شناسایی خود را تهیه کنند و برخی دیگر می توانند برای معافیت کد QR درخواست دهند. جریمه های عدم پرداخت هزینه های دسترسی بین 50 تا 300 یورو است.
این هزینه با انتقاداتی مواجه شد و یکی از شهرداران سابق آن را “دیوانگی محض، کاملاً نامشروع و خلاف قانون اساسی” خواند. اما بروگنارو از این حرکت حمایت می کند. او در اوایل ماه جاری به خبرنگاران گفت: «ما وظیفه داریم از این مراکز بزرگ تاریخی جهان محافظت کنیم. شهرهای دیگر در سراسر جهان
سیمون ونتورینی، یکی از اعضای شورای شهر ونیز که مسئول گردشگری و توسعه اقتصادی است، به رویترز گفت: پدیده گردشگری انبوه برای همه شهرهای توریستی اروپا مشکل است. “اما کوچکتر و ظریف تر، [Venice] حتی بیشتر از این پدیده متاثر است و به همین دلیل زودتر از دیگران برای یافتن راه حل اقدام می کند.
هزینه دسترسی تنها آخرین مورد از یک سری طرح های اخیر است که مقامات ونیز برای کاهش اثرات توریسم بیش از حد اجرا کرده اند. این شهر در سال 2021 ورود کشتی‌های کروز بزرگ به آبراه‌های داخلی را ممنوع کرد و در اوایل سال جاری محدودیت 25 نفری برای گروه‌های تور و ممنوعیت بلندگوها در مرکز شهر تاریخی اعمال کرد.
ونیز و تالاب آن برای اولین بار در سال 1987 به عنوان میراث جهانی سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی سازمان ملل متحد (یونسکو) ثبت شد، اما سال گذشته آژانس سازمان ملل در نظر گرفت که آنها را در فهرست میراث جهانی قرار دهد که در معرض خطر قرار دارند زیرا شهر در حال چرخش است. از اثرات تغییرات آب و هوایی و گردشگری انبوه.